วันอาทิตย์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2556

Tirn

เวลา กับความหมายของการดำเนินชีวิต

     ชีวิตคนเรา เปรียบกับการเดินทาง   อีกละ  ไม่เอานะ 55555  เราจะใช้เวลาในการดำเนินชีวิตอย่างไรให้คุ้มต่าที่สุด ให้คนจดจำตัวเราได้มากที่สุด ให้คนคิดถึงเราได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมพิมพ์ข้อความนี้ในตอนนี้ที่ ตัวเองกำลังประสบปัญหากับการใช้ชีวิต ซึ่งเดินทางมาถึงทางแยก ว่าตัวเองจะยอมรับสิ่งไหนมากกว่ากันแค่้นั้นเองการให้คนอื่นยอมรับในสิ่งที่เราทำนั้นเป้นเรื่องยากมากไหม อยากลองถามตัวเองดู

จะใช้สิ่งที่มีอยู่ดำเนินงานต่อให้กลายเป้นเป้นของเรา หรือว่า จะเริ่มกับการขับเคลื่อนโดยผู้อื่นที่คอยเติมพลังให้ โดยที่เราไม่ต้องคิดอะไรกับมันนมาก


วันศุกร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556

Forget's

                                                ทุกๆครั้งที่ คิดจะลืมก็คือทุกครั้งที่ยัง นึกถึง



วันจันทร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2556

วันอังคารที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

House and Me

    ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ฤดูฝนอีกครั้งละนะ ที่เชียงใหม่ตอนกลางวันแดดอย่าวแรงพอตกเย็น ท้องฟ้าเริ่มมืด
มีเฆษฝนลอยอยู่เหนือเราพร้อมจะตกในเวลาที่คนเร่งรีบ ขี่รถมอเตอร์ไซค์ให้ทันจะได้ไม่เปียกเข้าบ้าน
พอถึงบ้่านเรามักจะเปิดไฟเป็นแบบนี้ทุกวัน


 อยู่ดีดี ก็นึกอะไรขึ้นมาได้อีกว่าถ้ากลับมาแล้วเราลองไม่เปิดไฟจะเป็นไงบ้าง อยู่แบบมืดๆซักวันเป็นไร การที่อยู่แบบมองไม่เห็น อาจจะเป็นข้อดีบ้างเพราะหลุดพ้นจากสิ่งเดิมๆ และถึงบ้านเราจะไม่มีแสงไฟเรายังลุกเดินได้อย่างปกติ เพราะชินกับเราจำตำแหน่งของมันทางเดิน มุมเก้าอี้โต๊ะทุกอย่างมักจะไม่เดินไปชนสิ่งของได้ง่ายๆ เพราะเรารู้จักสถานที่นี้ดีหรือปล่าว น่าจะเหมือนกับการใช่ชีวิตการทำงานเนอะ ถ้าเราเดินไปในทางที่รู้จักมันดีที่สุด อาจจะไม่ล้มสะดุดได้ง่ายหรือปล่าวนะ

วันพฤหัสบดีที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ผู้ชาย ''อร่อย''


ควรพูดในสิ่งที่เราทำได้ ปฎิเสธในสิ่งที่ทำไม่ได้

  สิ่งจำเป็นที่หลายคนมองข้างในการใช้ชีวิตอาจมีบ้างที่หลงลืมไปคือคำ  พูด เพราะไม่มีใครรู้ว่าเราคิดอะไร โดยดูจากการมองเราเองในภายนอก โอกาศที่จะได้มาถ้ารอปฎิหาร อาจจะรอแล้วรออีก และคนที่สามารถให้โอกาศก็ไม่ใช่เทวดาที่สามารถรู้ถึงจิตใจเราได้ ควรพูดในสิ่งที่เราทำได้ ปฎิเสธในสิ่งที่ทำไม่ได้



วันพฤหัสบดีที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

อีกครั้ง ซักหน่อยละกัน

            นานแล้ว เราไม่ได้เขามาดูบล็อกตัวเองเลย อาจจะเพราะมั่วแต่ทำงานกะดูเวปอื่น
หลายครั้งที่เรามองข้ามสิ่งที่มาก่อน ระยะหลังมานี้ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเลยอาจจะเพราะมั่วแต่ทำงานที่กำลังเตรียมงานของตัวเอง ที่เป็นงานถ่ายรูป ผมชอบถ่ายรูป ถ่ายโดยไม่ต้องสนใจใครจะมาว่า
ไม่ใส่ใจสิ่งนั้นอาจไม่ต้องดีในสายตาคนอื่น หรือว่าดีพร้อมทั้งหมด เพราะเราเองไม่ใช่ช่างภาพ
ภาพที่สื่ออกมาแต่ละครั้งคือรูปที่เราชอบ ใครชอบด้วยก็ดีใจ ใครไม่ไลท์ก็ช่างหัวมัน

ตอนนี้หลายสิ่งเริ่มปรากฎเป็นรูปร่างแล้วก็มาดูสิ่งที่มันมีความหมายสำหรับเรา  ซักหน่อยละกัน